خلاصه داستان : من بی تو مِثِه زنبورِ بی ، عسل نمیشم
هرشب نمیدونی که چه ، خبرِ پیشَم
تو هم که میبُرّی ، از همه بی شک
آخه هیچکدوم از آدمای دورُوَرِت ، تتل نمیشن
هرچی ابروهاتو ورداری چشات داد میزنه که منو کم داری
ولی خُب دیگه دستمالی شدی ، کادوهاتم رفته تَهِ انباری . . .